Erdal Altuntaş (ÖZEL HABER)
HAMBURG – Jenfeld’deki mülteci kampında kötü koşullar altında yaşayan Suriyeli mültecilerin isyanı sokağa taştı. Çadırlarda kalorifer olmadığı için soğuktan uyuyamadıklarını belirten 50 Suriyeli mülteci, eşlerini ve çocuklarını da alarak Jenfelder Str/Jenfelder Allee caddesinin kesiştiği yerde eylem yaptılar. 16 kişilik çadırlarda 20-25 kişi kadıklarını belirten ve her gün yeni mültecilerin getirilerek 700 kişilik kampın 800 kişiye ulaştığından şikayetçi olan mülteciler “İyi yaşam koşulları altında yaşamak istiyoruz. Çadırlarda kalorifer yok. Üç kez söz verdikleri halde hala kalorifer takmadılar. Geceleri donuyoruz. Üstelik tuvalet ve banyolar çok pis. Sıcak sular da sık sık kesiliyor. Sağlık sistemi de hiç işlemiyor. Hastalananlarla doktorlar hiç ilgilenmiyor. Elini bile sürmeden uzaktan bakıp, ilaç yazıyorlar” diye şikayetçi oldular.
POLİSLERLE TARTIŞTILAR
Afganlı, Arnavut ve Pakistanlı mültecilerin kısa sürede ilticalarının kabul edilmesini iyi bulduklarını belirten Suriyeli mülteciler, “Ama bizler 2-3 aydır burdayız. İçimizde üç çocuğu ameliyat edilenler var. Fakat bizlerin kağıtları bir türlü verilmiyor. Lübnanlı olan tercümanımız bizim haklarımızı savunmuyor ve hep yanlış bilgiler veriyor. Tercümanın değiştirilmesini istiyoruz” dediler. Eylem yaptıkları yerde yetkililerin duyarsız olmasından sonra işadamı Erdal Öztürk ve Hukukçu Mustafa Erkoç olay yerine gelerek mültecilerin haklarıyla ilgilendiler. Olay yerine gelmek istemeyen polisleri, “caddeyi trafiğe kapatarak eylem yapacağız” diyerek 3 polis arabasını olay yerine getiren duyarlı işadamlarımız, polisden bayanların ve çocukların geceyi sıcak bir yerde geçirmelerini talep ettiler.
EYLEM 5 SAAT SÜRDÜ
Uzun süren pazarlık ve tartışmalar sonucu böyle bir yer bulamayan polisler 1 hafta içinde kaloriferlerin takılacağı yönünde dördüncü defa söz vererek, mültecileri çadırlarda kalmaya ikna ettiler. Saat 22.00’de başlayan eylem, Öztürk ve Erkoç’un kamp yönetimine ve polise yaptığı baskılar ve şartların iyileştirileceği yönündeki verilen sözlerden sonra gece 03.00’de sona erdi. Yaşanacak durumda olmayan çadırlara sadece kadınlar ve çocuklar sokulurken, erkekler ise geceyi dışarda geçirerek verilen sözlerin tutulmasına pek ihtimal vermeseler de son bir umutla bir hafta daha beklemeye karar verdiler.
